Ons kent ons

Naam: Naté, Vinnie en Ietje
Soort: Calgo en een beetje Calgo
Leeftijd: 12, 10 en 7

Christel heeft sinds haar jeugd honden. ‘Eigenlijk altijd 2dehonds. Een keer heb ik een rashond gekocht, een Airedale terriër. Ik ben gek op dat ras en wilde 1x een hond van pup af aan opvoeden. Het was een schat van een beest en ik hield zielsveel van hem maar eerlijk is eerlijk, hij was altijd ziek’.

Op dit moment heeft Christel 3 honden uit Spanje. Vinnie de grote zwarte was vreselijk mishandeld voordat hij bij een Spaans asiel werd gedumpt. ‘Eigenlijk zou ik hem alleen maar tijdelijk opvangen. Maar daar ben ik dus duidelijk niet voor geschikt. Na 1 week wilde ik hem niet meer kwijt. Vinnie is een “blije” maar erg slim is hij niet. Ik noem hem de één hersencel hond’.

Naté werd in Spanje gevonden en is met de fles groot gebracht. ‘Zij is de leider van het edele drietal. Buiten treedt ze ook op als ze vindt dat honden zich niet normaal gedragen. Dan wijst zij ze eventjes terecht. Mensen schrikken daar wel eens van maar in de hondenwereld is dat heel normaal’.

Ietje is er als laatste bijgekomen. Na een vreselijk leven als fokteef nu helemaal op haar plaats in de roedel. ‘In het begin was ze vreselijk timide maar langzamerhand begint ze zich te ontpoppen tot een dwingelandje. Ze heeft een sterk karakter, dat is ook haar redding geweest tijdens haar ellendige jaren in Spanje. Zo fijn om te zien hoe na jaren van ellende het karakter van zo’n beest zich langzaam weer herstelt.

Ons kent ons

Ons kent ons

Wat ik het leukste vind aan windhonden, ze zijn zo zachtaardig. Ik kan steeds zonder problemen een hond er bij zetten. Een voorwaarde, het moet wel een windhond zijn. Andere honden vinden ze gewoon te lomp, het is echt ‘ons kent ons’.

Geen toegevoegde waarde, toch geliefd

Naam: Dolle & Ellis
Soort: Geen touw aan vast te knopen
Geslacht: Teefjes
Leeftijd: 8 & 3

Het interview met Gonnie over haar 2dehonds honden vindt plaats in een herfstig en nat Clingendael. Zoals alle echte ‘hondenmensen’ laat Gonnie zich niet afschrikken door regen. ‘De honden moeten toch lopen en dat doe ik graag in Clingendael. Schitterend bos en veel andere honden voor mijn meisjes om mee te spelen’.

Gonnie heeft haar honden van de stichting http://www.animalinneed.com/ een initiatief van Peter Koekebakker in het Spaanse La Linea. “Ik ben er zelf geweest, die man doet echt goed werk, hij is mijn held. Peter zet zich met hart en ziel in voor de honden. Niet alleen door adoptie, maar juist ook door de situatie ter plaatse te verbeteren. Hij organiseert bijvoorbeeld een sterilisatie en castratie programma om te voorkomen dat er steeds weer honden bijkomen.’

image

Dolle en Ellis zijn 2 lieve middelgrote zwarte teefjes. ‘De keuze is overweldigend, je wilt ze allemaal wel. Ik heb uiteindelijk gekozen voor 2 zwarte volwassen honden. Eigenlijk qua uiterlijk zonder “toegevoegde waarde” en waarschijnlijk daarom niet snel uitgekozen op basis van een foto. Terwijl het juist zulke heerlijke beestjes zijn. Mensen zouden zich minder door het uiterlijk van een hond moeten laten leiden’.

Voor mensen die hun hond bij de fokker halen heeft Gonnie geen goed woord over. ‘Waarom zou je dat in godsnaam doen, overal, ook in Nederland, zijn honden die op een baasje wachten. Het moet wel heel gek zijn als daar niks tussen zit wat aan je aanspreekt’.

Het is een cliché maar “je krijgt er zoveel voor terug”. Toen we Dolle uit de bench haalde op Rotterdam airport en haar wilden laten plassen op een grasveldje durfde ze daar bijna niet op te lopen. Het arme beest had waarschijnlijk nog nooit gras gezien. Als je ze nu door het bos ziet rennen en vliegen…. Daar doe je het toch voor’.

Nooit meer alleen met Nadia

Naam: Nadia
Soort: Schattig klein zwart
Geslacht: Teefje
Leeftijd: 1,5

Toen mijn fulltime baan ophield te bestaan was het eerste wat ik dacht ‘yesss, nu kan ik eindelijk een hond nemen’ vertelt freelance schrijfster Paulien Derwort. ‘Eerst heb ik gezocht op de Nederlandse asiel sites maar daar zaten op dat moment voornamelijk grote honden met als omschrijving “voor de ervaren hondenbezitter” en dat was ik nog niet. Daarbij wilde ik een handzaam formaat wat ik overal mee naar toe kon nemen. Ik had nog nooit gehoord van honden uit het buitenland. Via mijn buren, de baasjes van Lulu, kwam ik in aanraking met dit fenomeen. De keuze is overweldigend en ondanks mijn vaste voornemen om een hele weloverwogen keus te maken viel ik toch gewoon voor de foto van Nadia. Van de stichting Dierenhulp zonder grenzen kreeg ik huisbezoek. Deze mevrouw nam haar werk zeer serieus en confronteerde mij met alle mogelijke zaken waar je tegen aan kunt lopen wanneer je een 2dehonds uit het buitenland haalt. Verlatingsangst, niet gewend aan een leven in de stad, getraumatiseerd en meer van dit soort leed. Gelukkig viel dat met Nadia allemaal reuze mee. Zij was dan ook opgegroeid in een gezin nadat zij met haar moeder en zusje van de straat was geplukt.’

 Toen ik haar ophaalde van Schiphol plakte zij zich als een sticker aan mij vast om mij de weken daarna geen seconde meer uit het oog te verliezen. Het is nog steeds me and my shadow. Sinds ik haar heb ben ik nooit meer alleen. We zijn een klef stel. Heerlijk!

‘Oké, ze moest even wennen aan het leven in de grote stad, bij elke tram die door de staat kwam schrok ze. Maar door haar consequent overal mee naar toe te nemen en juist die spannend situaties op te zoeken wende ze snel. Ze loopt mee naast de fiets, gaat mee in de auto, houdt van lange wandelingen maar is bovenal héél lief. Kortom precies het soort hondje wat ik voor ogen had’

Nadia met haar sleepkatten

Nadia met haar sleepkatten

‘Hoe zelfverzekerder zij wordt, hoe meer haar ware aard naar boven komt. Het is zo leuk om die ontwikkeling te zien. Met de katten klikte het ook snel. Nadia is nogal een verzamelaar. Ze sleept van alles naar haar mand, zo ook de katten. Beetje raar gezicht, zo’n klein hondje met een grote kat in haar bek maar kennelijk heeft niemand er een probleem mee’.